ទោះបីមានការប្រឆាំងក្នុងតំបន់អារ៉ាប់ខ្លាំងក៏ដោយ ក៏អង្គការសហប្រជាជាតិបោះឆ្នោតគាំទ្រការបែងចែកប៉ាឡេស្ទីន និង ការបង្កើតរដ្ឋជ្វីហ្វឯករាជ្យមួយដែរ។
ជម្លោះសម័យទំនើបរវាងជ្វីហ្ វនិង អារ៉ាប់នៅប៉ាឡេស្ទីន មានតាំងពីទសវត្សឆ្នាំ ១៩១០ នៅពេលដែលក្រុមទាំងពីរបានទាមទារយកទឹកដីដែលគ្រប់គ្រងដោយអង់គ្លេស។ ជនជាតិជ្វីហ្វជាអ្នកស៊ីឈិនដែលជាជនចំណាកស្រុកពីអឺរ៉ុប និង រុស្ស៊ី ថ្មីៗនេះដែលបានមករស់នៅស្រុកកំណើតរបស់ជនជាតិយូដាដើម្បីបង្កើតរដ្ឋជាតិជ្វីហ្វ។
ជនជាតិអារ៉ាប់ជនជាតិប៉ាឡេស្ទីនដែលមានដើមកំណើតបានព្យាយាមរារាំងជនអន្តោប្រវេសន៍ជ្វីហ្វ និង បង្កើតរដ្ឋប៉ាឡេស្ទីន។
ចាប់ផ្តើមនៅឆ្នាំ ១៩២៩ ជនជាតិអារ៉ាប់ និង ជនជាតិជ្វីហ្វ បានប្រយុទ្ធគ្នាដោយបើកចំហនៅប៉ាឡេស្ទីន ហើយអង់គ្លេសបានព្យាយាមកំណត់ការធ្វើអន្តោប្រវេសន៍របស់ជ្វីហ្វជាមធ្យោបាយមួយក្នុងការទាក់ទាញជនជាតិអារ៉ាប់។
ជាលទ្ធផលនៃសង្គ្រាមនៅអឺរ៉ុបជនជាតិJews ជាច្រើនបានចូលប៉ាឡេស្ទីនដោយខុសច្បាប់ ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី ២។ ក្រុមជ្វីហ្វនិយមប្រើអំពើភេរវកម្មប្រឆាំងនឹងកងទ័ពអង់គ្លេស នៅប៉ាឡេស្ទីន ដែលពួកគេគិតថាបានក្បត់បុព្វហេតុនៃZionist។
នៅចុងបញ្ចប់នៃសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៥ សហរដ្ឋអាមេរិកបានប្រកាន់យកបុព្វហេតុZionistនិយម។ ប្រទេសអង់គ្លេសដែលមិនអាចរកដំណោះស្រាយជាក់ស្តែងបានបញ្ជូនបញ្ហានេះទៅអង្គការសហប្រជាជាតិដែលនៅថ្ងៃទី ២៩ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ១៩៤៧ បានបោះឆ្នោតឱ្យបែងចែកប៉ាឡេស្ទីន។
ជនជាតិJews ត្រូវតែកាន់កាប់ពាក់កណ្តាលនៃប៉ាឡេស្ទីន ទោះបីជាពួកគេមានចំនួនប្រជាជនតិចជាងពាក់កណ្តាលនៃប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីនក៏ដោយ។ ជនជាតិអារ៉ាប់ប៉ាឡេស្ទីនដែលត្រូវបានជួយដោយក្រុមអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត មកពីប្រទេសដទៃទៀត បានប្រយុទ្ធជាមួយកម្លាំងZionist។ ប៉ុន្តែពួកជ្វីហ្វបានគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងនូវចំណែកដែលត្រូវបានបែងចែកដោយអង្កការសហប្រជាជាតិ និង ប៉ាឡេស្ទីន។
នៅថ្ងៃទី ១៤ ខែឧសភាឆ្នាំ ១៩៤៨ អង់គ្លេសបានដកថយជាមួយនឹងការផុតអាណត្តិរបស់ខ្លួនហើយរដ្ឋអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានប្រកាសដោយប្រធានទីភ្នាក់ងារជ្វីហ្វ David Ben-Gurion។ នៅថ្ងៃបន្ទាប់កងកម្លាំងមកពីប្រទេសអេហ្ស៊ីប Transjordan ស៊ីរី លីបង់ និងអ៊ីរ៉ាក់បានចូលលុកលុយប្រទេសអ៊ីស្រាអែល។
ទោះបីអ៊ីស្រាអែល មិនសូវមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការគ្រប់គ្រង ដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងពួកអារ៉ាប់ក៏ដោយ។ ប៉ុន្តែអ៊ីស្រាអែលមានបានធ្វើការរឹបអូសយកទឹកដីសំខាន់ៗដូចជា៖ កាលីឡេ ឆ្នេរប៉ាឡេស្ទីននិង ទឹកដីមួយដែលតភ្ជាប់តំបន់ឆ្នេរសមុទ្រទៅភាគខាងលិចនៃក្រុងយេរូសាឡិម។
នៅឆ្នាំ ១៩៤៩ ការឈប់បាញ់គ្នាដោយអហិង្សាបានធ្វើឱ្យរដ្ឋអ៊ីស្រាអែលស្ថិតក្នុងការគ្រប់គ្រងជាអចិន្ត្រៃយ៍នូវតំបន់ដែលដណ្តើមបាន។ ការចាកចេញរបស់ជនជាតិអារ៉ាប់ប៉ាឡេស្ទីនរាប់រយរាប់ពាន់នាក់ពីអ៊ីស្រាអែលក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមបានធ្វើឱ្យប្រទេសនេះមានជនជាតិជ្វីហ្វភាគច្រើន។