ការកកើត និង ការវិវត្តន៍នៃទ្រឹស្តីសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិគឺបានកើតឡើងពីការបញ្ជ្រាបពីសាសនាទៅក្នុងរដ្ឋរួចទៅសាកលដែលមានដូចតទៅ ៖
សញ្ញាណនៃសិទ្ធិមនុស្សត្រូវបានលេចឡើងនៅក្នុងទស្សនៈវិទូ ជនជាតិក្រិច (Greek Philosophy) និង តំបន់ផ្សេងទៀតនៅក្នុង ពិភពលោកនាសតវត្សទី១៨ ។ ទស្សនៈវិទូជាច្រើនបានធ្វើការពង្រីកនូវសញ្ញាណនៃសិទ្ធិមនុស្សដូចជា លោក John Loké, Samuel Von Pufendorf ជាដើម ។ ហើយម្យ៉ាងទៀតការប្រកាសឯករាជ្យរបស់អាមេរិកនៅថ្ងៃទី ០៤ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៧៧៦ បានសន្មតថា មនុស្សជាតិទាំងអស់គឺ ស្មើភាពគ្នា ដោយសិទ្ធិរស់រានមាន ជីវិត សិទ្ធិសេរីភាពជាដើម។ ហើយសិទ្ធមនុស្សក៏បានជ្រាតចូលដែរក្នុង រដ្ឋធម្មនុញ្ញបារាំងក្នុងឆ្នាំ ១៧៨៩ ។ ការប្រកាសរបស់អាមេរិក និង បារាំងបាន បង្ហាញនូវទ្រឹស្តីនៃសិទ្ធិជាសាកល។
នាសតវត្សទី១៨ និង ១៩ Classic Right ដែលទាក់ទងនឹងសេរីភាពបុគ្គល ហាមការជ្រៀតជ្រែកពីរដ្ឋ ហើយអ្នកខ្លះជឿថារដ្ឋាភិបាលត្រូវប្រឹងប្រែងធ្វើយ៉ាងណាឲ្យការរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋបានប្រសើរឡើង ។
នៅចុងសតវត្សទី ១៩ ប្រទេសឧស្សាហកម្មបានចាប់ផ្តើមបង្ហាញនូវច្បាប់ការងារ គឺលេចឡើងលើថ្លៃពលកម្ម នៃកាតិកាសញ្ញាប៊ែន Bern Convention ១៩០៦ បានហាមប្រាមការធ្វើការយប់ ដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពសិទ្ធសង្គម ហើយកាតិកាសញ្ញា ឬ អនុសញ្ញាជាច្រើនត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិ ហៅកាត់ថា ILO ១៩១៩។
បន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ត្រូវបានបញ្ចប់ រដ្ឋមានសេរីភាពពេញលេញដោយបានចុះហត្ថលេខា នូវអង្គការសហប្រជាជាតិ Charter of the United Nation នាថ្ងៃទី ២៦ ខែមិថុនា ១៩៤៥ សមាជិកនៃ អ.ស.ប ទាំងអស់បានយល់ព្រមទទួលនូវច្បាប់ការពារ សិទ្ធិមនុស្ស។ ២ឆ្នាំក្រោយបេសកកម្មនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ( UN Commission on Human Right ហៅកាត់ថា UNCHR)។ បានបង្កើតនៅឆ្នាំ ១៩៤៦ និង បានចេញនូវ សេចក្តីប្រកាសជាសាកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស UDHR ដែលសភាធម្មនុញ្ញនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ បានអនុម័តប្រកាសនៅទីក្រុងប៉ារីស នាថ្ងៃទី ១០ ធ្នូ ឆ្នាំ១៩៤៨ ជាថ្ងៃនៃទិវាសិទ្ធិមនុស្សទូទាំងពិភពលោក។
ទិវាសិទ្ធិមនុស្សគឺជាថ្ងៃនៅឆ្នាំ ១៩៤៨ មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិបានអនុម័តសេចក្តីប្រកាសជាសកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស។ ការចាប់ផ្តើមជាផ្លូវការនៃទិវាសិទិ្ធមនុស្សចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៥០ បន្ទាប់ពីសភានៃអង្គការសហប្រជាជាតិបានអនុម័តសេចក្តីសំរេចចិត្តលេខ ៤២៣ ដែលបានអញ្ជើញរប្រទេសទាំងអស់ដែលជាសមាជិក និង អង្គការដែលធ្វើការទៅលើសិទ្ធមនុស្សឱ្យយកថ្ងៃ ១០ ធ្នូ នៃឆ្នាំនីមួយៗជាទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ។