នៅក្នុងសាលប្រជុំប្រជាជននៅទីក្រុងប៉េកាំង នាយករដ្ឋមន្ត្រី ជាស្ត្រីដំបូងគេដែលកាន់តំណែងនេះរបស់ប្រទេសអង់គ្លេសគឺ លោកស្រី Margaret Thatcher និង នាយករដ្ឋមន្ត្រីចិន លោក Zhao Ziyang បានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងមួយដោយប្តេជ្ញាថា ចក្រភពអង់គ្លេសនឹងប្រគល់ទីក្រុងហុងកុងទៅកាន់ប្រទេសចិនវិញក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៧ ជាថ្នូរនឹងលក្ខខណ្ឌដែលធានារយៈពេល ៥០ ឆ្នាំនៃប្រព័ន្ធមូលធននិយមរបស់ខ្លួន។ កោះហុងកុងជាឧបទ្វីបតូចមួយ និង ក្រុមកោះមួយដែលកំពុងហូរចេញពីខេត្តក្វាងទុង ប្រទេសចិន ដែលត្រូវបានជួលដោយចិនទៅចក្រភពអង់គ្លេសក្នុងឆ្នាំ ១៨៩៨ អស់រយៈពេល ៩៩ ឆ្នាំ។
នៅឆ្នាំ ១៨៣៩ ក្នុងសង្គ្រាមអាភៀនដំបូងអង់គ្លេសបានលុកលុយប្រទេសចិនដើម្បីបង្ក្រាបការប្រឆាំងរបស់ខ្លួនចំពោះការជ្រៀតជ្រែករបស់ខ្លួននៅក្នុងកិច្ចការសេដ្ឋកិច្ចសង្គមនិងនយោបាយរបស់ប្រទេស។ សកម្មភាពមួយក្នុងចំណោមសង្គ្រាមដំបូងរបស់ចក្រភពអង់គ្លេសគឺការកាន់កាប់ទីក្រុងហុងកុងដែលជាកោះមានប្រជាជនរស់នៅឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រភាគអាគ្នេយ៍ប្រទេសចិន។ នៅឆ្នាំ ១៨៤១ ប្រទេសចិនបានប្រគល់កោះនេះទៅឱ្យចក្រភពអង់គ្លេសដោយបានចុះហត្ថលេខាលើអនុសញ្ញា Chuenpi ហើយនៅឆ្នាំ ១៨៤២ សន្ធិសញ្ញាណាន់ឃីងត្រូវបានចុះហត្ថលេខាដែលបានបញ្ចប់ជាផ្លូវការនូវសង្គ្រាមអាភៀនលើកទី ១ ។ នៅចុងបញ្ចប់នៃសង្គ្រាមអាភៀនលើកទី ២ (១៨៥៦-១៨៦០) ប្រទេសចិនត្រូវបានបង្ខំឱ្យប្រគល់ Kowloon Peninsula ដែលស្ថិតនៅជាប់នឹងកោះហុងកុងរួមជាមួយកោះតំបន់ផ្សេងទៀត។
អាណានិគមថ្មីរបស់ចក្រភពអង់គ្លេសបានរីកលូតលាស់ជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មបូព៌ាខាងលិច និង ជាច្រកពាណិជ្ជកម្ម និង មជ្ឈមណ្ឌលចែកចាយសម្រាប់ភាគខាងត្បូងប្រទេសចិន។ នៅថ្ងៃទី ១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៨៩៨ ចក្រភពអង់គ្លេសត្រូវបានផ្តល់អាណត្តិ ៩៩ ឆ្នាំបន្ថែមទៀតលើអាណានិគមហុងកុងក្រោមអនុសញ្ញាទី ២ នៃទីក្រុងប៉េកាំង។
ហុងកុងត្រូវបានកាន់កាប់ដោយជនជាតិជប៉ុនពីឆ្នាំ ១៩៤១ ដល់ឆ្នាំ ១៩៤៤ ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ប៉ុន្តែនៅតែស្ថិតក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់អង់គ្លេស បើទោះបីជាមានភាពចលាចល វិបត្តិនយោបាយផ្សេងៗរបស់ចិននៅសតវត្សទី ២០ក៏ដោយ។
នៅថ្ងៃទី ១៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៨៤ បន្ទាប់ពីការចរចាជាច្រើនឆ្នាំ មេដឹកនាំអង់គ្លេស និង ចិន បានចុះហត្ថលេខាលើកតិកាសញ្ញាផ្លូវការមួយដែលអនុម័តលើអាណានិគមនៃឆ្នាំ ១៩៩៧ ជាថ្នូរនឹងការបង្កើតគោលនយោបាយ“ ប្រទេសមួយប្រព័ន្ធពីរ” ដោយរដ្ឋាភិបាលកុម្មុយនិស្តចិន។
លោកស្រីនាយករដ្ឋមន្រ្តី Margaret Thatcher បានហៅកិច្ចព្រមព្រៀងនេះថាជា“ ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃជីវិតទឹកដីក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងអង់គ្លេស និង ចិន និងក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រការទូតអន្តរជាតិ”។ លោក Hu Yaobang អគ្គលេខាធិការគណបក្សកុម្មុយនីស្តចិន បានហៅការចុះហត្ថលេខានេះថាជា“ ថ្ងៃក្រហម” ដែលជាឱកាសនៃសេចក្តីអំណរយ៉ាងខ្លាំង” សម្រាប់ប្រជាជនចិនមួយពាន់លាននាក់។
នៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រថ្ងៃទី ១ ខែកក្កដាឆ្នាំ ១៩៩៧ ហុងកុងត្រូវបានប្រគល់ឱ្យចិនដោយសន្តិភាពក្នុងពិធីមួយដែលមានការចូលរួមពីឥស្សរជនអន្តរជាតិជាច្រើនរួមមាន នាយករដ្ឋមន្រ្តីអង់គ្លេស Tony Blair ព្រះអង្គម្ចាស់ Charles ប្រធានាធិបតីចិន Jiang Zemin និង រដ្ឋលេខាធិការសហរដ្ឋអាមេរិក Madeleine Albright ។ នាពេលនោះដែរក៏មានពលរដ្ឋហុងកុងពីរ បីពាន់នាក់បានធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងការផ្លាស់ប្តូរវេនដែលប្រឆាំងនឹងពិធីអបអរសាទរ និង សន្តិភាព។ មេដឹកនាំនៃរដ្ឋាភិបាលហុងកុងថ្មី គឺលោក Tung Chee Hwa បានធ្វើគោលនយោបាយផ្អែកលើគំនិតនៃប្រទេសមួយប្រព័ន្ធពីរ ដែលការធ្វើដូច្នេះគឺចង់រក្សាតួនាទីរបស់ហុងកុងជាមជ្ឈមណ្ឌលមូលធនដ៏សំខាន់នៅអាស៊ី។
ការធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលទ្រង់ទ្រាយធំនៅហុងកុងបានចាប់ផ្តើមនៅខែមិថុនាឆ្នាំ ២០១៩ នៅពេលដែលមនុស្សជាង ១ លាននាក់បានដើរក្បួនតវ៉ានឹងច្បាប់មួយដែលនឹងអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើបត្យាប័នប្រជាជនហុងកុង ទៅកាន់ប្រទេសចិនដីគោក ដើម្បីជំនុំជម្រះ។ ច្បាប់នេះក្រោយមកត្រូវបានទម្លាក់ចោល និង ធ្វើការផ្អាកជាបណ្ដោះអាសន្ន ប៉ុន្តែភាពចលាចលប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលនៅតែមាន។
