បើសិនជាសង្គ្រាមអាហ្វហ្គានីស្ថាន ជាការសងសឹករបស់អាមេរិក តបតនឹងមហាភេរវកម្មថ្ងៃទី១១កញ្ញាឆ្នាំ២០០១របស់អង្គការភេរវកម្ម អាល់កៃដា សង្គ្រាមនៅអ៊ីរ៉ាក់វិញ គឺជាគន្លឹះសំខាន់ជាងគេបង្អស់មួយ នៃចង្កោមយុទ្ធសាស្រ្តរបស់រដ្ឋការលោកប្រធានាធិបតីប៊ូស នៅភូមិភាគដើមបូព៌ា។ គោលដៅនៃយុទ្ធសាស្រ្តនោះ គឺធ្វើឲ្យប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ទន់ខ្សោយ និងធ្វើឲ្យភូមិសាស្រ្តនយោបាយក្នុងតំបន់ប្រែប្រួល។
ជាយូរឆ្នាំកន្លងមកហើយ គឺតាំងពីសង្គ្រាមអ៊ីរ៉ង់-អ៊ីរ៉ាក់បានចប់មក និងជាពិសេសតាំងពីសង្គ្រាមនៅឈូងសមុទ្រPerse ឆ្នាំ១៩៩០-១៩៩១ បានចប់មក ប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ របស់លោក សាដាម ហ៊ូសេន ជាឧបសគ្គមួយធំសម្រាប់នយោបាយអាមេរិកាំង នៅភូមិភាគដើមបូព៌ា។ មូលហេតុ គឺមកពី សាដាម ហ៊ូសេន បានចេញមុខជេរប្រមាថនិងចេញមុខប្រឆាំងនឹងសហរដ្ឋអាមេរិក។
ម៉្លោះហើយ ចំពោះលោកលោកប៊ូស ការដែលរដ្ឋកាលឱពុកលោកប៊ូស មិនបានរំលំរបបសាដាម ហ៊ូសេន នៅដើមទសវត្សរ៍ទី៩០ គឺជាកំហុសមួយធ្ងន់ធ្ងរ។ ចំពោះរដ្ឋការរបស់លោកប៊ូសវិញ អាមេរិកចាំបាច់ត្រូវតែរកលេសកំទេចរបបអ៊ីរ៉ាក់ ឲ្យបានទាន់ពេលវេលា ដើម្បីទុកជាគំរូសម្រាប់បណ្តាប្រទេសដទៃផ្សេងនៅក្នុងតំបន់ ដែលមានគំនិតផ្សងព្រេង ចង់យកតម្រាប់តាមសាដាម ហ៊ូសេន។
មិនតែប៉ុណ្ណោះអ៊ីរ៉ាក់របស់លោក សាដាម ហ៊ូសេន ក៏ជាដែនអំណាចចុងក្រោយនៃចរន្តជាតិនិយមអារ៉ាប់។ ចរន្តជាតិនិយមអារ៉ាប់នេះ ដែលបានលេចធ្លោឡើង នៅទសវត្សរ៍ទី៥០ នៅប្រទេសអេហ្សីប នៅប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ និង នៅប្រទេសស៊ីរី តាមរយៈគណបក្សបាស ចង់ធ្វើឲ្យឥទ្ធិពលអាមេរិកាំងនៅភូមិភាគដើមបូព៌ារលាយសាបសូន្យ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចរន្តជាតិនិយមអារ៉ាប់នេះ មានសមានចិត្តចំពោះអឺរ៉ុប ជាពិសេសចំពោះប្រទេសបារាំង។
រីឯបណ្តាប្រទេសអឺរ៉ុបវិញ ក៏ដូចគ្នាអ៊ីចឹងដែរ គាំទ្រពួកអ្នកជាតិនិយមអារ៉ាប់ដែលពួកគេវាយតម្លៃថា ជាពួកចំរើននិយម និងជាអ្នកលើកស្ទួយគ្រហស្តភាព ផ្ទុយពីចលនាអ៊ីស្លាមជ្រុលនិយមផ្សេងៗ ដែលងងឹតងងល់នឹងប្រពៃណីចាស់គំរឹលដុះស្លែ។
ក្រៅពីនេះ មានមូលហេតុបន្ទាប់បន្សំមួយទៀត ដែលបានជម្រុញឲ្យរដ្ឋការអាមេរិកាំងរបស់លោកប៊ូស រកលេសកំទេចរបបរបស់លោក សាដាម ហ៊ូសេន នៅប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ នោះគឺប្រេងកាត។ គួររំឭក ថានៅឆ្នាំ២០០៣ នាពេលដែលសង្គ្រាមអ៊ីរ៉ាក់ ទើបតែបានផ្ទុះឡើង ក្រុមអ្នកតំណាងបក្សប្រឆាំងអ៊ីរ៉ាក់ នៅបរទេសដែលស្និទ្ធនឹងអាមេរិក បាននាំគ្នានិយាយដោយឥតលាក់លៀមថា ពេលណារបបលោក សាដាម ហ៊ូសេន រលំហើយ ពេលនោះក្រុមហ៊ុនប្រេងកាតរបស់បារាំង ឬ របស់អឺរ៉ុបនឹងមិនត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមករុករកប្រេងកាតនៅអ៊ីរ៉ាកទេ និង ថារបបថ្មីអ៊ីរ៉ាក់ នឹង រកស៊ីជាពិសេសជាមួយក្រុមហ៊ុនប្រេងកាតរបស់អាមេរិក។
រដ្ឋការរបស់លោកប៊ូស មានគោលដៅមួយច្បាស់ នោះគឺពង្រឹង និង ពង្រីកឥទ្ធិពលអាមេរិកាំង នៅក្នុងភូមិភាគដើមបូព៌ា។
នៅក្នុងស្មារតីរបស់លោកប៊ូស ការផ្តួលរំលំរបបលោក សាដាម ហ៊ូសេន និង ការដាក់បន្តុបរបបមួយថ្មី ដែលមាននិន្នាការផ្អៀងមករកទីក្រុងវ៉ស៊ីនតោន នឹង បើកលទ្ធភាពឲ្យអាមេរិកបង្កើនវត្តមានរបស់ខ្លួន នៅក្នុងតំបន់មួយនេះ តំបន់ដែលក្រុមទីប្រឹក្សារបស់លោកប៊ូស ប្រសិទ្ធនាមឲ្យថាមហាមជ្ឈិមបូព៌ា។
ម្យ៉ាង ពីព្រោះរដ្ឋការរបស់លោកប៊ូស ស្រមៃចង់ឃើញរលកប្រជាធិបតេយ្យ ដែលនឹងលេចចេញពីអ៊ីរ៉ាក់ ក្រោយសករាជលោក សាដាម ហ៊ូសេន គ្របដណ្តប់ទៅលើតំបន់ដើមបូព៌ាទាំងមូល។ ចំពោះលោកប៊ូស គឺនៅពេលនោះហើយ ដែលគេនឹងអាចបង្កើតសន្តិភាពមួយបានរវាងអ៊ីស្រាអែល និង ប៉ាឡេស្ទីន។
ម្យ៉ាងទៀត ពីព្រោះការកំទេចរបបសាដាម ហ៊ូសេន ដែលមានកម្លាំងយោធាខ្លាំងជាងគេ នៅក្នុងតំបន់នឹងធ្វើឲ្យពិភពអារ៉ាប់ទាំងមូលទន់ខ្សោយ ហើយនឹងធ្វើឲ្យប្រទេសជាមិត្តរបស់អាមេរិក ដូចជាអ៊ីស្រាអែល និង តួគី ខ្លាំង។
មកទល់សព្វថ្ងៃ នៅក្នុងភូមិភាគដើមបូព៌ា អ៊ីស្រាអែល និង តួគី ជាប្រទេសមិត្តតែពីរគត់ដែលសហរដ្ឋអាមេរិកទុកចិត្ត ពីព្រោះប្រទេសទាំងពីរនេះ គ្មានជម្រើសអ្វីផ្សេងក្រៅពីពឹងពាក់អាមេរិក។
ដូចដែលយើងបានលើកឡើងរួចហើយថា ប្រទេសអ៊ីស្រាអែល ជាប្រទេសឯកានៅក្នុងតំបន់ភូមិសាស្រ្ត
នយោបាយមួយប្រកបទៅដោយអរិភាព។ម្ល៉ោះហើយអ៊ីស្រាអែល មិនអាចដោះដៃចេញពីសហរដ្ឋអាមេរិកបានទេ អ៊ីស្រាអែលនឹងបន្តត្រូវការថវិកា អាវុធ និងការគាំទ្រពីអាមេរិកយូរឆ្នាំតទៅមុខទៀត។
រីឯប្រទេសតួគី វិញដែលឋិតនៅចន្លោះទ្វីបអឺរ៉ុប និង ភូមិភាគដើមបូព៌ា ក៏ជាប្រទេសឯកាដែរ។ ម្យ៉ាង ពីព្រោះសហភាពអឺរ៉ុប មិនព្រមទទួលប្រទេសនេះឲ្យចូលជាសមាជិក។ ម្យ៉ាងទៀត ពីព្រោះបណ្តាប្រទេសអារ៉ាប់នៅភូមិភាគដើមបូព៌ាយល់ឃើញថា ប្រទេសមួយនេះ ត្រូវបានប៉ះពាល់ជ្រួតជ្រាប ដោយវប្បធម៌បស្ចិមលោកខ្លាំងពេក។ ម៉្លោះហើយ តួគីនឹងបន្តត្រូវការអាមេរិក យូរឆ្នាំតទៅទៀត។
គួរនិយាយថា ដើម្បីធ្វើសង្គ្រាមនៅក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ ទ័ពអាមេរិកាំងបានប្រើប្រាស់មូលដ្ឋានយោធារបស់ប្រទេសតួគី ហើយចូរកុំភ្លេចថា ទាហានតួគី ដែលចូលរួមក្នុងអង្គការសន្ធិសញ្ញាអាត្លង់ទិកខាងជើងអូតង់ មានចំនួនរហូតដល់ទៅ ៧សែន ៩ម៉ឺន៧ពាន់នាក់ ពោលគឺមានចំនួនច្រើនជាងគេបង្អស់ បន្ទាប់ពីសហរដ្ឋអាមេរិក។
